Muzułmański budzik

Dzisiaj przed południem udało nam się trochę zmęczyć, zasapać, spocić …

Otóż: każdego dnia na misję przychodzą dzieciaki. Raz więcej, raz mniej. Siedzą pod apatanem, klaszczą, krzyczą, śmieją się. Dzisiaj sobota więc przyszło ich naprawdę sporo i aż prosiło się, żeby coś zrobić :) znalazła się piłka, znalazły się balony! Zaczęliśmy od rzucania piłką i pierwsze lody zostały przełamane :)

potem to już były śmiechy, wrzaski, pokazy tańca, klaskanie i … to co dzieciaki tu wprost uwielbiają – cukierki dla każdego! Były maluchy i starsi. Malce latały i wygłupiały się, a starsze dziewczynki nieco już wstydliwe siedziały i przyglądały się całej zabawie. Na koniec wszyscy z zaciekawieniem wpatrywali się w to jak ja i Kinga robimy pranie, hihihi ;)

No właśnie, pranie … wielka balia, czy miska, wiaderko, trochę proszku i woda, jest tylko jeden kran ,a w nim woda ani gorąca , ani zimna, ale z sam raz.

No a Fabian!!!on był niezwyciężony!!!

Caaaały mokry od tych zabaw, ale miał dla dzieciaków tyyyle siły :)

Jak już Karola pisała bez prądu długo w nocy nie siedzimy. Po kolacji wypijamy herbatkę chwile pogadamy i okazuje się że powoli dopada nas zaraźliwa „przypadłość” ziewanie… potem każdy w swoim pokoju oddaje się w ramiona morfeusza. Ja jestem trochę oporna i nieraz musi on długo na mnie czekać… a to w pamiętniku coś naskrobie, a to poczytam trochę, a nastrój świeczkowy, jest całkiem przyjemny choć dla oczu chyba nie całkiem zdrowy :) i tak czasem już prawie drugi dzień się zaczyna… a rano bladym świtem muzułmańskie śpiewy nas budzą. To znak, że trzeba szybko spać bo jeszcze godzinka, dwie i trzeba będzie wstawać coby na Mszę św. zdążyć …Jak dobrze wstać skoro świt, jutrzenki blask duszkiem pić… muszę Wam powiedzieć , że to wstawanie wczesne jest naprawdę git :) mi się bardzo podoba!

c.d.n.